Psy myśliwskie

Psy myśliwskie – grupa psów różnych ras użytkowanych przez myśliwych jako pomoc w polowaniu po uprzednim ich ułożeniu. Zależnie od sposobu zachowania na polowaniu (bez względu na rasę), rozróżnia się wyspecjalizowane grupy psów myśliwskich.

Podział według zakresu pracy psa i przydatności do poszczególnych rodzajów polowań:

• aportery - psy przeznaczone do aportowania postrzelonej drobnej zwierzyny z lądu i wody;
• dzikarze – predysponowane do polowania na dziki;
• gończe – przeznaczone do pogoni za zwierzyną;
• norowce – predysponowane do wypłaszania lisów, królików i innej zwierzyny zamieszkującej nory;
• płochacze – przeznaczone do naganiania zwierzyny;
• posokowce – przeznaczone do poszukiwania postrzelonej zwierzyny czarnej oraz płowej;
• tropowce – predysponowane do tropienia zwierzyny po zostawionych przez nią śladach (tropach),
• wyżły – przeznaczone do aportowania, wyszukiwania, a także polowania w wodzie.

Gończy polski, mimo średniego rozmiaru, jest mocnym i śmiałym psem, wyspecjalizowanym w polowaniu na dużą zwierzynę płową i czarną (jelenie, sarny, dziki). W niektórych regionach, zwłaszcza w górzystych obszarach Polski południowej, gdzie wytrzymałość i wytrwałość są szczególnie pożądane, gończy polski był wykorzystywany również podczas polowań na drobniejszą zwierzynę, jak lisy i zające.

Posokowiec bawarski  to pies bardzo zrównoważony i spokojny, bardzo przywiązany do swojego właściciela i nieco nieufny wobec obcych. Jest pewny siebie, odważny i łatwy w prowadzeniu. Jeśli się przestraszy, robi się agresywny.

Jamnik szorstkowłosy jest głównie psem myśliwskim, tzw. norowcem. Ta odmiana jamnika jest wykorzystywana do wypłaszania królików z nor.